جنجنال اخير در مورد ارسال نامه اي از سوي اوباما به روسها مبني همكاري روسها با آنهادر خصوص برنامه هسته اي ايران جاي تامل دارد.گذشته از اين اينكه آيا واقعا محتواي اين نامه در مورد پيشنهاد اوباما به روسيه در مورد فشار به ايران و در ازاي آن خودداري آمريكا از نصب سيستم دفاع موشكي در لهستان باشد يا خير فرض مطرح شدن چنين مباحثي و احتمال پذيرش ان از سوي روسها قطع يه يقين مي تواند ضربه جبران ناپذيري به منافع ملي ايران وارد نمايد.هرچند كه روسها در شرايط فعلي به اين درخواست آمريكائيها پاسخ قطعي نخواهند داد اما ممكن در آينده اي نزديك با به خطر افتادت منافع روسيه در اروپاي شرقي،آنها به آرامي دست به اين عمل بزنند.زيرا تاريخ سياست خارجي روسيه در قبال ايران هميشه به گونه اي بوده است كه روسها به دنبال حداكثر منافع براي خود هستند و آنچنان طرف را در مقابل عمل انجام شده اي قرار مي دهند كه قادر به عكس العمل نباشد.در جريان برنامه هسته اي ايران و يا ديگر ارتباطات نزديكي كه ايران و روسيه با يكديگر دارند،اگر روسها بخواهند از قانون هميشگي خود پيروي كنند،تنها كسي كه متضرر خواهد شد ايران است وبس.بنابراين بر سياستمداران و استراتژيستهاي ماست كه با زيركي و هوشياري فراوان در مقابل روسها عمل نمايند.زيرا بر خلاف تصور همگان كه روسها را رفيق شفيق مي دانند ،تاريخ نشان داده كه روسها به هيچ عنوان قابل اعتماد نيستند.